Ndalimi i rreptë nga shirku dhe sqarimi se ai është mëkati më i madh
Allahu i Madheruar thote: “Vërtetë, Allahu nuk fal që të adhurohet dikush apo diçka tjetër veç Atij, por gjynahet e tjera më të vogla ia fal kujt të dojë. Kushdo që i bën shok Allahut (në adhurim), ka bërë gjynah të tmerrshëm.” [Nisa 48].
“Vërtetë, Allahu nuk fal që të adhurohet dikush apo diçka tjetër veç Atij, por gjynahet e tjera më të vogla ia fal kujt të dojë. Kushdo që i bën shok Allahut (në adhurim), ai me të vërtetë, ka humbur dhe është larguar shumë prej udhës së drejtë.” [Nisa 116].
“Sigurisht, atij që adhuron tjetërkënd përveç Allahut, Allahu do t’ia ndalojë Xhenetin dhe strehim i tij do të jetë Zjarri. Për keqbërësit nuk ka ndihmës.” [Maide 72].
“Kush i shoqëron Allahut diçka (në adhurim), i ngjan atij që bie nga qielli e që e rrëmben shpendi ose i ngjan atij që stuhia e erës e ka hedhur në një vend të largët e të humbur.”
[Haxh 31].
“Me të vërtetë, të është shpallur ty (o Muhamed), si dhe atyre që kanë qenë para teje: “Nëse i shoqëron Allahut diçka tjetër (në adhurim), me siguri që punët e tua do të zhvlerësohen dhe do të jesh ndër të humburit.”
[Zumer 65].
-Ebu Hurejra (Allahu qofte i kenaqur prej tij) percjell se i Dërguari i Allahut (alejhis-salatu ues-selam) ka thënë: Largohuni prej shtatë mëkateve shkatërruese.
E pyetën: O i Dërguari i Allahut cilat janë ato? Tha: Shirku (t`i besh Allahu ortak ne adhurim) ndaj Allahut, magjia, vrasja e nje njeriu qe Zoti e ka ndaluar, vetem se me te drejte, ngrenia e kamates, konsumimi i pasurise se jetimit, zbrapsja ne perballjen me armikun dhe akuza (shpifjet) ndaj besimtareve te ndershme.[1]
[Buhariu me nr 2766 dhe Muslimi me nr 89].
-Ebu Bekrate (Allahu qofte i kenaqur prej tij) percjell se Profeti (alejhis-salatu ues-selam) ka thene: A doni t`u tregoj per mekatin më të madh (kete e perseriti tri here)? Ata thanë: Patjetër o i Dërguari i Allahut. Ai tha: T`i bësh ortak Allahut (në adhurim), mosrespektimi i prindërve dhe u ngrit pasi ishte i shtrirë dhe tha: Vini re! Fjalët e rreme, ai vazhdoi duke e persëritur (këtë fjalë) derisa thamë: Ah sikur të kishte heshtur.”[2]
[Buhariu me nr 2654 dhe Muslimi me nr 88].
Shuajb Rexha
