Prej durimeve më të mëdha është durimi ndaj imoralitetit, sidomos kur ekziston një faktor i fuqishëm që ta mundëson kryerjen e kësaj vepre, madje ky lloj është edhe më i madh se durimi ndaj respektimit të Allahut. Allahu i Madhërishëm kur i cilëson të devotshmit thotë:
“Dhe ngutuni (me punë që meritoni) në falje mëkatesh nga Zoti juaj dhe për një Xhenet, gjerësia e të cilit është si gjerësia e qiejve dhe e tokës, i përgatitur për të devotshmit. Të cilët japin kur janë shlirë edhe kur janë në vështirësi dhe që e frenojnë mllefin, që ua falin (të keqen) njerëzve, e Allahu i do bamirësit. Edhe ata të cilët kur bëjnë ndonjë (mëkat) të shëmtuar ose i bëjnë zullum vetvetes, e përmendin Allahun dhe kërkojnë falje për mëkatet e tyre – e kush i falë mëkatet përveç Allahut? – dhe që duke ditur, nuk vazhdojnë në atë që kanë punuar (në të keqen). Shpërblimi i të tillëve është falja nga Zoti i tyre dhe Xhenetet nëpër të cilët rrjedhin lumenj e aty do të rrinë përgjithmonë. Sa i mirë është shpërblimi i atyre që punojnë.” Kaptina Ali Imran, ajeti 133-136.
Allahu pra, të devotshmit i ka cilësuar me bujari, butësi, dorëdhënie, frenim ndaj të keqes ndaj njerëzve. Ndërsa kur përmenden epshet e ndaluara, ata i ka cilësuar me pendim, siç thotë në ajetin e Kuranit:
“Edhe ata të cilët kur bëjnë ndonjë (mëkat) të shëmtuar ose i bëjnë zullum vetvetes, e përmendin Allahun dhe kërkojnë falje për mëkatet e tyre – e kush i falë mëkatet përveç Allahut? – dhe që duke ditur, nuk vazhdojnë në atë që kanë punuar (në të keqen).”Kaptina Ali Imran, ajeti 135.
Shkeputur nga libri “Virtytet e larta morale”
Autor Ibn Tejmije
