Ademi (alejhi selam) u lumturua me pese gjera:
– Pranoi gabimin qe kishte bere.
– Ndjeu keqardhje per te (mekatin).
– Qortoi veten e tij.
– Nxitoi per tu penduar.
– Nuk i humbi shpresat nga meshira e Allahut.
Ndersa Iblisi (shejtani) u mjerua me pese gjera:
– Nuk e pranoi mekatin.
– Nuk ndjeu keqardhje per te (mekatin).
– Nuk e qortoi veten per cfare kishte bere.
– Nuk u pendua per mekatin e tij.
– Humbi te gjitha shpresat nga meshira e Allahut.
[El Bahr el Muhijt, ibn Hajjan].
Perktheu Fatjon Isufi
