Përzgjedhja e bashkëshortes
Bashkëshortja është vendprehje, shoku i jetës, e zonja e shtëpisë, nëna e fëmijëve dhe edukatorja e parë e tyre, andaj mashkulli duhet t’i japë rëndësi të madhe zgjedhjes së bashkëshortes. Pa dyshim se një nga urtësitë e martesës siç kemi përmendur është krijimi i familjes. Fillimet e para, si në edukatë, sjellje, zakone, fëmija i merr dhe i mëson nga nëna.
Prej gjërave që duhen marrë parasysh kur bëhet fjalë për përzgjedhjen e bashkëshortes janë:
– Të jetë fetare e mirë
Pejgamberi salAllahu alejhi ue selem ka përmendur se janë katër gjëra të cilat i shtyjnë njerëzit se kë ta kërkojnë për bashkëshorte. Ai thotë:
“Gruaja martohet për bukurinë e saj, për pasurinë e saj, për familjen (rrënjën) e saj dhe për fenë e saj.”
Këto janë katër gjërat që i shtyjnë njerëzit të kërkojnë dorën e një vajze. (Jo se këto të tria nuk vlerësohen) porse asnjëra nga këto nuk vlen asgjë nëse i mungon feja asaj femre. Andaj, në fund pas këtyre fjalëve thotë:
” Zgjedhe atë që është fetare, të lumshin duart!” Buhariu dhe Muslimi.
Fjala “edh dhafer” (e cituar në këtë hadith) d.m.th.: fitore, ngadhënjim, sukses vjen në shprehje kur është në pyetje lufta apo arritja e një fitoreje të madhe. Kjo shprehje bën të kuptojë se nëse njeriu arrin të martohet me një femër e cila është praktikuese (e mirëfilltë) e fesë islame, kjo është një fitore e madhe. Pra, sikur njerëzit do të vraponin për ta martuar atë femër fetare dhe ai që e arrin këtë je ti, dhe me këtë ke arritur një sukses të madh.
– Të jetë e dashur dhe nga ato që lindin
Pejgamberi salAllahu alejhi ue selem ka thënë:
” Gruaja (ba shkëshortja ) më e mirë është a jo që kur e shikon të gëzon, kur e urdhëron të bindet, kur i kërkon diçka e përmbush betim in dhe kur nuk je prezent e ruan veten (nderin) dhe pa surinë tënde (të burrit).” Po ashtu ai ka thënë:
“Martoni a to që ja në të da shu ra dhe që lindin shum ë! Unë do të m burrem pa ra um eteve të tjera me numrin e madh të umetit tim .” Ebu Davudi dhe Nesaiu.
Ajo e cila është e dashur për burrin e saj d.m.th: në kuptimin që një nga synimet e saj të jetë kënaqësia e burrit ndaj saj. Ajo grua e cila ka këtë dert, ajo dëshiron të ketë mirësi e stabilitet (rehati) në familjen e saj.
Një dukuri jo e mirë sot është kufizimi i numrit të lindjeve në masë të madhe. Fëmija është një mirësi dhe njëkohësisht një përgjegjësi që kërkon kujdes dhe edukim.
Bazuar në librat:“Fikhu suneh” dhe “El wexhiz fi fikhi suneti wel Kitabil aziz”
