Shumëllojshmëria e argumenteve për vlerën e dhikrit
Ibn Kajjim në librin “Medarixhus salikin”, përmend se dhikri ka ardhur në Kuran në më shumë se dhjetë forma. Ai thotë:
-
- Allahu në Kuran na urdhëron që ta përmendim Atë në formë: të pakufizuar (në kohë) dhe të kufizuar. Allahu thotë: “O besimtarë, përmendeni shpesh Allahun…” Ahzab 41. Dhe thotë: “…dhe lavdërojeni Atë në mëngjes dhe në mbrëmje!” Ahzab 42. Dhe thotë: “Përmende Zotin tënd me vete, i përulur dhe me frikë…” Araf 205.
- Allahu na ndalon nga shkujdesja dhe harresa. Allahu thotë: “dhe mos u bëj nga ata që nuk i kushtojnë vëmendje!” Araf 205. Dhe thotë: “Mos u bëni si ata që e harruan Allahun, kështu që Ai i bëri të harronin vetveten! Pikërisht ata janë të pabindurit (ndaj Allahut).” Hashr 19.
- Allahu na tregon se shpëtimi i njeriut është i kushtëzuar me vazhdueshmërinë e tij në bërjen e dhikrit. Allahu thotë: “…përmendeni shumë Allahun, në mënyrë që të shpëtoni.” Xhumah 10.
- Allahu i ka lavdëruar shumë ata që e përmendin Atë dhe na ka njoftuar se ka përgatitur për ta xhenetin dhe falje të madhe. Allahu thotë: “…përkujtuesit e Allahut vazhdimisht dhe përkujtueset, pra, për të gjithë këta Allahu ka përgatitur falje dhe shpërblim të madh.” Ahzab 35.
- Allahu na ka njoftuar se ata që angazhohen me gjëra të tjera dhe e harrojnë dhikrin, do të jenë të humbur. Allahu thotë: “O besimtarë, mos lejoni që pasuria dhe fëmijët tuaj t’ju largojnë nga të përmendurit e Allahut. Ata që e bëjnë këtë, do të humbin.” Munafikun 9.
- Allahu na ka njoftuar se Ai i përmend ata që e përmendin Atë, si shpërblim për ta. Allahu thotë: …“më kujtoni Mua që Unë t’ju kujtoj dhe falënderomëni Mua e mos i mohoni dhuntitë e Mia (me mosbindje)!” Bekare 152. Ibn Kajjim shpjegon se përmendja që njeriu ia bën Allahut, është e rrethuar me dy përmendje prej Tij:
- Allahu e përmend atë kur ia ka mundësuar ta përmendë Atë,
- Allahu e përmend atë kur ai e përmend Atë.
- Allahu na ka njoftuar se dhikri është vepra më e madhe. Allahu thotë: “dhe vërtet që përmendja e Allahut është më e madhja!” Ankebut 45.
- Allahu e ka bërë dhikrin përmbyllje të të gjitha veprave të mira, ashtu siç e ka bërë hapje të tyre. Allahu e ka përmbyllur veprën e agjërimit me dhikër, thotë: “Ai dëshiron që të plotësoni numrin e ditëve të agjërimit dhe që ta madhëroni Allahun (në fund të agjërimit), për shkak se ju ka drejtuar në rrugë të drejtë e që ta falënderoni Atë.” Bekare 185, që është tekbiri i cili bëhet në natën e Bajramit. Po ashtu e ka përmbyllur dhe veprën e haxhit, thotë: “Pasi t’i kryeni ritet e haxhillëkut, përmendni Allahun ashtu siç i kujtoni prindërit tuaj, madje edhe më tepër!” Bekare 200. Po ashtu e ka përmbyllur dhe namazin, thotë: “Pasi të kryeni namazin, përmendeni Allahun duke qëndruar në këmbë, ulur dhe të shtrirë.” Nisa 103. Dhe namazin e xhumasë, thotë: “Dhe, kur të përfundojë namazi, atëherë shpërndahuni nëpër tokë, kërkoni nga mirësitë e Allahut dhe përmendeni shumë Allahun, në mënyrë që të shpëtoni.” Xhumah 10. Edhe përmbyllja e jetës duhet të jetë me dhikër. Pejgamberi salAllahu alejhi ue selem na ka treguar se atë i cili jetën e tij e përmbyll me dhikër duke thënë “La ilahe ilAllah”, Allahu do ta fusë në xhenet.
-
- Allahu na ka treguar se ata të cilët përfitojnë prej shenjave të Allahut, qofshin shenja fetare apo që i ka vendosur në këtë univers, janë vetëm ata që e përmendin Atë shpesh. I ka përshkruar të tillët “të zotë të mendjes (mendarë)”. Allahu thotë: “Me të vërtetë, në krijimin e qiejve dhe të Tokës dhe në ndërrimin e natës e të ditës, ka shenja për mendarët, për ata që e përmendin Allahun duke qëndruar në këmbë, ndenjur ose shtrirë…” Ali Imran 190-191.
- Allahu e ka bërë dhikrin shoqërues të veprave të mira dhe ka treguar se ai është shpirti i këtyre veprave. Veprat e mira, në të cilat nuk ka dhikër ose ka pak, janë sikurse një trup pa shpirt. Allahu thotë: “…dhe kryej faljen për të më kujtuar Mua!” Ta Ha 14. Po ashtu, Allahu, siç e kemi përmendur dhe më lartë (forma 8), bashkë me agjërimin, haxhin dhe ritet e haxhit ka përmendur edhe dhikrin. Arsyeja pse janë ligjësuar këto adhurime është përmendja e Allahut.